Charyzmatem Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR jest dążenie jej członków do uzdrowienia sakramentalnego małżeństwa, które przeżywa kryzys. Współpracując z Jezusem Chrystusem – Bogiem, w każdej sytuacji nawet, po ludzku patrząc, beznadziejnej możliwe jest odrodzenie małżeństwa. Dla Boga bowiem nie ma rzeczy niemożliwych. Prawda o mocy sakramentu oznacza, że nawet, jeśli małżonkowie nie potrafią ze sobą być i odchodzą w stan separacji, czyli oddzielnego mieszkania, to ich małżeństwo – Sakramentalne Przymierze małżonków z Bogiem – trwa nadal. Nadal są mężem i żoną, i jako tacy staną przed Bogiem. Sakrament małżeństwa jest darem Boga, który daje małżonkom siłę odtwarzania wspólnoty małżeńskiej właściwie w każdej sytuacji.

Każde trudne małżeństwo jest do uratowania

Dla Boga nie ma nic niemożliwego (Łk 1, 37)

W sytuacji kryzysu małżeńskiego szczególnie ważne jest wsparcie ze strony otoczenia, które bardzo często nie widzi innego wyjścia z zaistniałej sytuacji i doradza rozwód. Członkowie Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR stanowczo sprzeciwiają się mentalności rozwodowej i są zwolennikami ratowania małżeństwa. Naszym celem jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, także po rozwodzie i kiedy ich współmałżonkowie uwikłani są w związki niesakramentalne. Członkowie wspólnoty pragną w różny sposób pomagać wszystkim małżonkom, którzy chcą wytrwać w wierności, mimo że pojawiające się problemy wydają się często nie do udźwignięcia, np. zdrada, odejście współmałżonka i jego wejście w nowy związek. „Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne” (Katechizm Kościoła Katolickiego 2384).

„Jakie są najcięższe grzechy godzące w sakrament małżeństwa? Są to: cudzołóstwo; poligamia ponieważ jest przeciwna równej godności i miłości małżeńskiej, która jest jedyna i wyłączna; odrzucenie płodności, które pozbawia życie małżeńskie dziecka, najwspanialszego daru małżeństwa; rozwód, który sprzeciwia się nierozerwalności.”

Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego 347

iłość nigdy nie pomaga w złym! Właśnie dlatego Kościół w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno komukolwiek proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka. Niestety, nierzadko słyszy się wypowiedzi, że jeśli współmałżonek zdradził, odszedł i chce zawrzeć nowy cywilny związek, to strona porzucona, zgadzając się na rozwód, nie popełnia grzechu. Jedni argumentują, że mąż już cudzołoży i rozwód cywilny niewiele tutaj zmienia, a drudzy, że ustna czy pisemna zgoda na zło (rozwód) w rzeczywistości duchowej nie musi nic zmieniać. Wiele osób nie bierze pod uwagę społecznych skutków rozwodów. Rozwód cywilny jako grzech zgorszenia, niezależnie od motywacji rozwodzących się, sprzyja pladze rozwodów. Dlatego osoby dopuszczające rozwód ponoszą współodpowiedzialność za rozprzestrzeniające się zło. Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 2384 stawia sprawę jasno: „Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne.” Człowiek wiary, który chce być wierny Panu Jezusowi i chce Go naśladować, będzie tak jak On – jednoznaczny w myśleniu, mówieniu i działaniu. Zachowa spójność myśli, słów i czynów.