Nagła utrata kogoś bliskiego naszemu sercu jest zawsze osobistym dramatem. Śmierć kogoś, kogo nosiło się pod sercem, kogo jeszcze się nie poznało a już się kochało jest ogromną tragedią. Trudno wyobrazić sobie rozmiar cierpienia, jaki spada na barki rodziców, którzy nagle dowiadują się, że ich dziecko nie przyjdzie na świat. Nie ma słów, które opiszą tę stratę i ujmą cały ból, jaki im towarzyszy.

Nieutuleni w żalu rodzice, często nierozumiani przez społeczeństwo są zmuszani przeżywać swoją żałobę w amotności. Utrata dziecka na każdym etapie ciąży jest tematem tabu, który pomijają media i kolorowe magazyny. W ich duszach zostaje więc ogromna pustka, której nic nie jest w stanie zapełnić. Potrzeba dużo czasu, rozmów, niejednokrotnie terapii, aby na nowo powrócić do życia. Myśl o przedwcześnie utraconym maleństwie pozostaje jednak na zawsze.

Co roku, 15 października wspominamy wszystkie dzieci, które osierociły swoich rodziców. To dzień skupienia, modlitwy, ale również ogromnej wiary, że utracone dzieciątka znalazły się w najlepszym z możliwych miejsc – w Domu Ojca.

Z myślą o rodzicach, którzy utracili swoje dziecko, opolskie Duszpasterstwo Rodzin otwarło internetową Księgę Dzieci Utraconych. Można do niej wpisać imiona dzieci i rodziców, w intencji których 15 października – Dniu Dziecka Utraconego, na uroczystej eucharystii na Górze Świętej Anny będą ofiarowane modlitwy.

Nasze diecezjalne obchody rozpocznie spotkanie modlitewne w Bazylice na Górze Świętej Anny. Rozpoczniemy wspólną modlitwą różańcową o godzinie 17.30. O 18.00 rozpocznie się uroczysta Msza Święta, podczas której będziemy się modlić za wszystkich osieroconych rodziców i ich dzieci. Po eucharystii pójdziemy w procesji na cmentarz, do Symbolicznego Grobu Dziecka Utraconego.

 
[fb-like]